Uvod, osnovne osobine Venerine atmosfere

Venera  je unutrašnja planeta našeg Sunčevog sistema i ujedno najbliža planeta Zemlji. Najčešće se naziva „Zemljinim blizancem“ iz razloga što je po veličini i gustoći dosta slična Zemlji. Vjeruje se, da je u ranijim  etapama razvoja Sunčevog sistema imala slične uslove kao Zemlja i da je čak moguće da je podržavala život. Međutim, postoje ogromne razlike između nas i našeg najbližeg planetarnog susjeda.

Prva i osnovna razlika je naravno, u Venerinoj atmosferi. Venerina atmosfera se može podijeliti u četiri osnovna sloja:  gornja atmosfera, srednja atmosfera, donja atmosfera i glavni oblačni sloj.

Oblast gornje atmosfere je najhladniji dio Venere, sa temperaturama koje se kreću od -37 stepeni celzijusa, pa sve do -173 stepena. Potom dolazi do povišenja temperature, (oko -100 stepeni na oko 100 kilometara od površine). Tu počinje tzv. srednja atmosfera.

Od 50 do 70 kilometara iznad površine počinje glavni sloj oblaka, koji karakteriše ogroman broj oblaka punih sumporne kiseline, veoma brzih vjetrova i kiselih kiša. Međutim, iako se ovaj pojas atmosfere čini najokrutnijim, zapravo je najbolje mjesto za život ljudi. Na ovakvim visinama, temperature su oko 70 stepeni i pritisak je oko jednog atmosferskog, koji je sličan kao i na velikim okeanskim dubinama.

Kolonizacija Venere

Dakle, osnovni razlozi protiv kolonizacije Venerine površine se mogu svesti na:

1. Površinska temperatura od 735K (462 stepena celzijusa), dovoljna da otopi metale kao što su olovo, kalaj, cink.
2. Atmosferski pritisak od 96 bara, sličan kao i kod jednog kilometra pod vodom.
3. Površina je obavijena oblacima, nema uslova za solarnu energiju.
4. Atmosfera je otrovna, sa dosta ugljen dioksida, azota i oblaka sumporne kiseline.

Nas, međutim, kada govorimo o kolonizaciji ove planete najviše privlači pojas od oko 50 kilometara iznad površine, gdje je atmosferski pritisak oko jednog bara. Prednosti ovog pojasa su:

1. Iznad oblaka postoji ogroman potencijal za iskorišćenje solarne energije.
2. Temperature su dovoljne za održanje tečne vode ( 0 – 50 stepeni celzijusa).
3. Atmosfera sadrži elemente neophodne za život  (ugljenik, vodonik, kiseonik, azot i sumpor).
4. Gravitacija je oko 90% jačine one na Zemlji.

Kolonizacija je zato najpovoljnija na oko 50 kilometara iznad površine. Ovo se može ostvariti putem tzv. „plutajućih ili letećih gradova“ . Venera je, zbog svoje guste atmosfere, dosta smanjila prodor UV zraka od Sunca, za razliku od drugih planeta (Mars) kod kojih bi ovo bio ogroman problem.  Jedina stvarna potreba bi bila za kiseonikom, ali osim toga, Venerina atmosfera je najzahvalnije mjesto za kolonizaciju u čitavom Sunčevom sistemu  (takođe bi bila potrebna zaštitna odijela, koja bi štitila od štetnih aerosoli).

Budući da se vazduh koji mi udišemo može koristiti za uzdizanje ovakvih  gradova, čitava zapremina  gradova bi mogla biti naseljena. Na primjer, lopta prečnika jednog kilometra bi mogla podići oko 700 000 tona, što je otprilike masa dve  „Empire state building“ u Njujorku. Tako da, ukoliko bi imali sferu prečnika jednog omanjeg grada, ovakva sfera bi zaista mogla da izdrži i toliku masu.

Dugotrajan ili stalan boravak na Veneri bi takođe zahtijevao resurse potrebne za staklenu baštu, u kojoj bi sadili biljke i na taj način dobijali hranu. Resursi se, mogu pronaći u samoj Venerinoj atmosferi, gdje se, nalazi dovoljna količina već pomenutih elemenata neophodnih za život. Takođe bi bile potrebne rude i ostali materijali, koji bi se mogli dobiti preko same površine ( na primjer cijevima koje bi se protezale od gradova do površine, pa bi se ruda na ovaj način transportovala) ili kroz eksplantaciju rude iz asteroidnog pojasa, do kojeg je čak lakše doći sa Venere, nego sa Zemlje.

I na kraju, zašto odabrati Veneru?

Osnovni razlozi za odabir Venere kao planete za potencijalnu kolonizaciju uključuju neophodne elemente koji su prisutni u samoj atmosferi, odličnu temperaturu i pritisak, zaštitu od ultraljubičastog Sunčevog zračenja, solarna energija i mogućnost iskorišćavanja prirodnih resursa sa same planete, ili iz asteroidnog pojasa.

Maksim Ždrnja