Kada spomenem Evropu, ne mislim na kontinent nego na jedan od 95 Jupiterovih satelita. Sa prečnikom od 3100 km, najmanji je od 4 Galilejeva satelita. Najviše informacija o Evropi smo dobili od misije Galilej. Naučnici su, 1972. godine, napravili spektroskopska zapažanja pomoću teleskopa u Nacionalnoj opservatoriji Kitt Peak u Tucsonu, Arizona, koja je pokazala da je površinski sastav Evrope uglavnom led. Površina Evrope je zaleđena tako da reflektuje 5,5 puta više sunčeve svjetlosti nego naš Mjesec.
Površina Evrope ispresjecana je tamnim pukotinama. Na osnovu malog broja vidljivih kratera, čini se da je površina ovog satelita stara oko 40 do 90 miliona godina.
Jedno od najbitnijih otkrića koju je letjelica Galilej otkrila jeste to da je Jupiterovo magnetno polje poremećeno oko Evrope. Ovo mjerenje je impliciralo da se poseban tip magnetnog polja stvara unutar Evrope nekim slojem električnog provodnog fluida. Zbog Evropine ledene površine, naučnici predpostavljaju da je razlog stvaranja magnetnog polja globalni okean slane vode. Predpostavlja se da je ledena površina debela od 15 do 25 kilometara i da pluta na okeanu dubine od 60 do 150 kilometara. Ovo je jedno od najvjerovatnijih mjesta za pronalazak života van naše planete. Možda je i kompleksniji nego što možemo zamisliti.
Slika 1. Europa Clippers – misija za istraživanje ledenog svijeta Evrope. Slika preuzeta sa https://www.jhuapl.edu/destinations/missions/europa-clipper
Glavna ekspedicija „Europa Clippers“ lansirana je 14. oktobra 2024. godine. Nadamo se da ćemo u skorijoj budućnosti imate mnogo više informacija, posebno o sezonskim dobima i potencijalnim oblicima života.
Iako nemamo previše informacija o ovom Jupiterovom satelitu, vjeruje se da bi ljudska rasa mogla da živi na njegovoj površini. Istina, Evropi fali dosta resursa da bi se mogao održati život na njenoj površini, ali većina resursa se može naći na okolnim nebeskim tijelima. Ako bi koristili kiseonik pomješan sa azotom iz atmosfere Ganymede, možda bi smo mogli stvoriti atmosferu koja bi nam omogućila da dišemo na Evropi. A kad je voda u pitanju, mogli bi smo koristiti već zaleđenu površinu same planete. Topljenjem leda možemo doći do tečne vode koja bi, nakon filtracije, bila pitka. Sljedeći problem koji moramo riješiti jeste sklonište. Evropina površina ima jako niske temperature i do -210 °C. Trebao bi nam dobar termoizolacioni materijal kao što je kamena mineralna vuna. To zajedno sa grijalicama bi moglo da učini temperaturu preživljivom. Ali, kako bismo dobili energiju da pokrenemo grijalice? Jedan od načina koji vidim da dobijemo tu energiju je radijacija koju Jupiter proizvodi ali nije najbolje rješenje. Druga ideja je primjena Jupiterova magnetosfere u generisanju energije. Sama Jupiterova radijacija je također problem za život na Europi jer te doze mogu usmrtiti osobu na površini satelita. Pored svemirskih odjela morali bismo naći materijal koji bi nas i naša naselja zaštitio od radijacije. Olovo bi bio dobar materijali i mogli bismo ga naći u ateroidima.
Ovo su za sada ideje koje bismo u nekom momentu mogli pretvoriti u stvarnost i Evropa bi mogla biti polazna tačka za istraživanje ostatka Sunčevog sistema i možda Oortovog oblaka.
Aleksa Ćopić
